Pomoc publiczna w restrukturyzacji- lepiej późno niż wcale

Pomoc publiczna w restrukturyzacji- lepiej późno niż wcale

Ustawa o udzielaniu pomocy publicznej w celu ratowania lub restrukturyzacji przedsiębiorców nie jest zamierzeniem nowym. W wykazie prac Rady Ministrów pojawiła się już we wrześniu 2018 roku jako realizacja zaakceptowanego przez Komisję Europejską programu pomocy publicznej na restrukturyzację w ramach rządowego pakietu “Polityka Nowej Szansy”.

Pomoc jest udzielana ze środków budżetu państwa na pisemny wniosek składany do ministra właściwego do spraw gospodarki lub wskazanej przez niego agendy rządowej (ustawa wskazuje Agencję Rozwoju Przemysłu).

Państwowe kroplówki mają być trzy i udzielane mają być sukcesywnie, wraz z postępami działań restrukturyzacyjnych. Na początku drogi przedsiębiorca może ubiegać się o:

1) pomoc na ratowanie,

w celu umożliwienia prowadzenia działalności gospodarczej przez okres niezbędny do :

a) opracowania planu restrukturyzacji, przy czym według mnie chodzi o przygotowanie planu działań naprawczych na kształt planu restrukturyzacyjnego w rozumieniu art. 10 p.r., a nie o zawarcie i zatwierdzenie układu z wierzycielami wedle rozumienia pojęcia plan restrukturyzacji ujętego w Dyrektywie UE ws. ram restrukturyzacji zapobiegawczej,

lub w okresie do

b) likwidacji działalności gospodarczej.

Pomoc można przeznaczyć też na przeprowadzenia koniecznych w tym zakresie analiz, czyli w szczególności na koszty doradztwa restrukturyzacyjnego.

Pomoc na ratowanie udzielana jest w formie zwrotnej pożyczki oprocentowanej (stopa referencyjna + 4%, czyli obecnie od 18.3.2020 r. byłoby to 5% pa) i zabezpieczonej min. w 50% (hipoteka, zastawy, cesja wierzytelności, ale także notarialne poddanie się egzekucji lub nawet weksel własny), której wysokość uzależniona jest od wyniku finansowego z działalności operacyjnej za rok poprzedni wedle dość prostego wzoru ustawowego:

EBITt + At − (kapitał obrotowyt − kapitał obrotowyt-1)

———————————————————————-

2

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

  • t – oznaczenie roku obrotowego poprzedzającego przyznanie lub zgłoszenie pomocy,
  • EBITt – wynik finansowy z działalności operacyjnej za ostatni rok obrotowy

poprzedzający przyznanie lub zgłoszenie pomocy,

  • At – amortyzację za ostatni rok obrotowy poprzedzający przyznanie lub zgłoszenie

pomocy,

  • (kapitał obrotowyt − kapitał obrotowyt-1) – zmianę stanu kapitału obrotowego –różnicę między poziomem kapitału obrotowego w ostatnim roku obrotowym poprzedzającym przyznanie lub zgłoszenie pomocy a poziomem kapitału obrotowego w roku obrotowym wcześniejszym niż rok poprzedzający przyznanie lub zgłoszenie pomocy; stan kapitału obrotowego w danym roku oblicza się jako różnicę między aktywami obrotowymi a zobowiązaniami krótkoterminowymi.

Wniosek o pomoc na ratowanie jest dość skomplikowany, ale nie przysporzy on żadnych problemów podmiotom znajdującym się w postępowaniu restrukturyzacyjnym. Większość danych można pozyskać z planu restrukturyzacyjnego, którego treść określa artykuł 10 p.r.

Minister albo ARP uwzględnia wniosek w całości albo w części, w drodze decyzji wydanej zasadniczo w terminie 30 dni, jeżeli uzasadnia to analiza sytuacji ekonomiczno-finansowej przedsiębiorcy, a wysokość wnioskowanej pomocy pozwala na osiągnięcie jej celu.

Problematyczne jest to, że pomoc na ratowanie udziela się na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. To będzie z reguły stanowczo zbyt krótki okres, jeśli przyjmiemy, że wsparcie udzielane jest na okres do zawarcia układu z wierzycielami. Stąd na etapie prac legislacyjnych warto pomyśleć o jego przedłużeniu.

Tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne

2) Po wykorzystaniu pomocy na ratowanie wnioskować będzie można o tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne, którego celem jest umożliwienie prowadzenia działalności gospodarczej przez czas niezbędny do wdrożenia wypracowanych działań restrukturyzacyjnych. Wsparcie to jest ograniczone do mikro, małego oraz średniego przedsiębiorcy, przy zastosowaniu podobnych kryteriów oraz w tożsamej formie (pożyczka) jak przy pomocy na ratowanie.

Przedsiębiorca do rozbudowanego wniosku musi dołączyć uproszczony plan restrukturyzacji, który stanowi rozbudowany opis jego sytuacji oraz otoczenia rynkowego. Wsparcie następuje mocą decyzji ministra lub ARP i jest uwarunkowane wdrożeniem uproszczonego planu. Na tym etapie konieczne jest wdrożenie środków mających na celu ograniczenie zakłócenia konkurencji.

Wysokość tymczasowego wsparcia jest ograniczona do kwoty niezbędnej do kontynuowania działalności w okresie, na który to wsparcie zostało udzielone, jednak nie dłuższym niż 18 miesięcy. Jeżeli tymczasowe wsparcie jest poprzedzone bezpośrednio pomocą na ratowanie, okres pomocy na ratowanie wlicza się do ww. okresu 18 miesięcy.

Pomoc na restrukturyzację

3) Finalnie przedsiębiorca może się ubiegać o pomoc na restrukturyzację przyznawaną w celu realizacji planu restrukturyzacji, i przywrócenia długookresowej zdolności do konkurowania na rynku. Może ona jedynie stanowić uzupełnienie wkładu własnego, który stanowić ma co najmniej 50% jego udziału w kosztach restrukturyzacji (25% – w przypadku mikro lub małego przedsiębiorcy; 40% – w przypadku średniego przedsiębiorcy).

Może być udzielona w formie:

1) pożyczki;

2) objęcia akcji lub udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym;

3) objęcia obligacji;

4) zmiany terminów spłaty pożyczki wobec podmiotu udzielającego pomocy na restrukturyzację;

5) konwersji pożyczki, udzielonej jako pomoc na ratowanie, na udziały lub akcje przedsiębiorcy;

6) ulgi w wykonaniu administracyjnej kary pieniężnej.

Do wniosku trzeba dołączyć właściwy plan restrukturyzacji oraz kompleksową dokumentację finansową. Przyznanie pomocy na restrukturyzację uwarunkowane jest wdrożeniem planu restrukturyzacji, w tym poprzez zastosowanie środków restrukturyzacji majątkowej, finansowej, organizacyjnej, zatrudnienia lub mającej na celu modernizację lub racjonalizację produkcji, w tym zmianę profilu produkcyjnego. Konieczne będzie też zastosowanie środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku.

Ocena wniosku przez ministra lub ARP musi uwzględniać znacznie więcej kryteriów o charakterze systemowym, w szczególności:

1) priorytety wyznaczone w rządowych programach restrukturyzacji;

2) przewidywaną efektywność ekonomiczną przedsiębiorcy znajdującego się w trudnej

sytuacji ekonomicznej po przeprowadzeniu procesu restrukturyzacji;

3) wielkość zatrudnienia u przedsiębiorcy znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej;

4) prognozy w zakresie podaży i popytu na rynku, na którym przedsiębiorca znajdujący się w trudnej sytuacji ekonomicznej prowadzi działalność;

5) lokalizację działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej.

W przypadku pomocy na ratowanie oraz na restrukturyzację zwracają uwagę dość wyśrubowane wymogi podmiotowe, określone w art. 141 ustawy – Prawo restrukturyzacyjne.

Pomoc ta może zostać udzielona, jeżeli przedsiębiorca:

1) podjął działalność gospodarczą w danym sektorze w okresie co najmniej trzech lat przed dniem złożenia wniosku restrukturyzacyjnego;

2) nie prowadzi działalności gospodarczej w sektorach hutnictwa żelaza i stali, górnictwa węgla lub w sektorze finansowym;

3) nie prowadzi działalności na rynku, na którym występuje lub może występować długookresowa strukturalna nadprodukcja;

4) nie jest przedsiębiorcą należącym do grupy kapitałowej ani nie jest przejmowany przez żadnego przedsiębiorcę należącego do grupy kapitałowej, z wyjątkiem sytuacji gdy wykaże, że jego trudna sytuacja ekonomiczna: a)ma charakter wewnętrzny i nie jest wynikiem nieuzasadnionego podziału kosztów w ramach grupy kapitałowej, b)jest zbyt poważna, aby mogła zostać rozwiązana przez przedsiębiorcę lub przedsiębiorców należących do tej samej grupy kapitałowej.

Przy czym przedsiębiorca taki musi być albo niewypłacalny w rozumieniu art. 11 ustawy – Prawo upadłościowe, albo musi spełniać poniższe warunki:

1) przedsiębiorca wskutek poniesionych strat utracił więcej niż połowę kapitału, w szczególności jeżeli suma zysku (strat) z lat ubiegłych, zysku (straty) netto w danym roku obrotowym, kapitału zapasowego, kapitału z aktualizacji wyceny i pozostałych kapitałów (funduszy) rezerwowych jest ujemna i jej wartość bezwzględna jest większa niż 50% kapitału (funduszu) podstawowego;

2) przedsiębiorca inny niż mały lub średni, gdy w ciągu dwóch ostatnich lat stosunek:

a) długów do kapitału własnego był większy niż 7,5,

b) zysku operacyjnego powiększonego o amortyzację do odsetek był niższy niż 1.

Pomoc na tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne może być udzielana mikro, małemu i średniemu przedsiębiorcy, spełniającemu powyższe warunki, przy czym całkowita wielkość udzielonej i wnioskowanej pomocy, nie może przekraczać 10 mln euro.

Powyższe warunki mogą być dyspensowane, jeżeli przedsiębiorca świadczy usługi w ogólnym interesie gospodarczym, przy dodatkowych ograniczeniach.

Pomoc jest dopuszczalna raz na 10 lat, przy czym można udzielić jej częściej, gdy trudna sytuacja ekonomiczna jest niezawiniona przez przedsiębiorcę.

Będziemy niewątpliwie śledzić tok prac legislacyjnych.

Portal tworzony przez:

FilipiakBabicz.com

Obserwuj nas

Follow us

Posłuchaj podcastu ResTrue Talks.