Komentarz do zmian projektu ustawy o modernizacji i poprawie efektywności szpitali

Komentarz do zmian projektu ustawy o modernizacji i poprawie efektywności szpitali

Nie ma wątpliwości, że istota oraz cel ustawy o modernizacji i poprawie efektywności szpitalnictwa pozostały nienaruszone po etapie konsultacji i uzgodnień.

Wciąż osią ustawy będzie podział szpitali publicznych na 4 kategorie (A-D). Będzie on dokonywany co 3 lata, przy istotnych kompetencjach nadzorczych Agencji Rozwoju Szpitali (ARS), co do jednostek kategorii C i D. W tych grupach będzie prowadzone postępowanie naprawczo-rozwojowe, w których daleko posunięte uprawnienia będzie wykonywał nominowany przez Agencję nadzorca podmiotu szpitalnego. Będą one dotyczyły zarówno naprawy działalności operacyjnej szpitala, jak i restrukturyzacji zadłużenia w ramach układu z wierzycielami. Doprecyzowano, że jeden nadzorca będzie mógł działać maksymalnie dla trzech szpitali.

Zmiany systemowe

Mimo zgłaszanych uwag nie zmieniono ani wykazu, ani wartości wskaźników, na podstawie których odbywać się będzie kategoryzacja szpitali.

Pojawiły się natomiast zmiany o charakterze systemowym. Jedną z nich jest zwiększenie roli i obowiązków ARS w zakresie koordynacji działań naprawczo-rozwojowych szpitali oraz ustalania regionalnych i krajowych planów potrzeb zdrowotnych w powiązaniu z finansowaniem z NFZ.

Zmiany objęły także – jak się okazało – bardzo wrażliwą materię kompetencji i uprawnień do zajmowania stanowisk i pełnienia funkcji w ARS i szpitalach. Zwiększono wymagania konieczne do objęcia funkcji nadzorcy podmiotu szpitalnego będącego pracownikiem Agencji. Roczny okres stażu pracy w zarządzaniu w służbie zdrowia zamieniono na 5 lat lub 3 lata na stanowisku kierowniczym w podmiocie szpitalnym. Inne są także wymagania odnośnie objęcia stanowiska prezesa ARS. W tym wypadku wymagane jest ukończenie studiów podyplomowych MBA lub posiadanie stopnia naukowego doktora w wyszczególnionych dziedzinach. Jednocześnie rozszerzono katalog przesłanek zwalniających z egzaminu uprawniającego do zajmowania stanowiska kierownika podmiotu szpitalnego. W tym celu trzeba mieć ukończone studia podyplomowe MBA (nie tylko te w ochronie zdrowia), realizowane w wymiarze co najmniej 400 godzin dydaktycznych albo posiadanie stopnia naukowego doktora w wyszczególnionych dziedzinach.

Nieznacznie złagodzono budzący kontrowersje zapis zmiany przez ARS kierownika podmiotu szpitalnego kategorii D. W przypadku dokonania takiej zmiany przez Agencję dopuszczono możliwość złożenia zażalenia do sądu.

Włączono też w opracowanie planu rozwojowego samorząd. Plan będzie opracowywany w porozumieniu z podmiotem nadzorującym.

Proces naprawczo-rozwojowy

Co do samego procesu naprawczo-rozwojowego w poszczególnych jednostkach, to włączono dodatkowe podmioty do etapów uzgodnień i konsultacji. Pojawił się np. wojewoda w zakresie regionalnych potrzeb zdrowotnych, zaś związki zawodowe w zakresie restrukturyzacji zatrudnienia. Sama Agencja będzie udostępniała szpitalom i podmiotom nadzorującym niezbędne dane i analizy umożliwiające sporządzenie planów naprawczych i rozwojowych.

ARS została włączona w proces związany z Instrumentem Oceny Wniosków Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia (IOWISZ). Doprecyzowano też, że inwestycje przewidziane w zatwierdzonym planie naprawczo-rozwojowym będą wyłączone z konieczności uzyskiwania opinii o celowości inwestycji.

Uwzględniono niektóre uwagi podmiotów reprezentujących wierzycieli. Np. środek ochronny w postaci ochrony przed egzekucją dla szpitali będzie ograniczony czasowo. Czas jego obowiązywania to do 12 miesięcy od dnia obwieszczenia o kategoryzacji szpitala do kategorii C lub D. Nie zostały jednak uwzględnione zasadnicze postulaty wierzycielskie, aby usunąć przepisy o zawarciu układu z wierzycielami oraz zastosowaniu planu spłaty dla grup, które układu nie przyjmą. W tym miejscu należy przypomnieć, że plan spłaty określi, że grupy wierzycieli, które nie zgodzą się na układ, będą zaspokajane w kwocie odpowiadającej wartości egzekucyjnej majątku szpitala oraz w ciągu 5 lat w zakresie, który wynika z możliwości finansowych szpitala.

Dodatkowo w zmienionym projekcie ustawy powiązano procesy rozwojowe i postępowania naprawczo-rozwojowe, w zakresie obowiązku dostosowania działalności podmiotu szpitalnego do lokalnych, regionalnych i krajowych potrzeb zdrowotnych z finansowaniem z NFZ. Podmiotem, który będzie miał decydujący wpływ na dostosowanie działalności szpitala do lokalnych, regionalnych i krajowych potrzeb zdrowotnych, będzie wyłącznie Agencja Rozwoju Szpitali (brak rozproszenia decyzyjnego).

Pozostałe zmiany

W obszarze zapisów projektu ustawy, kształtujących system podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, zrezygnowano z wyłączenia z sieci szpitali nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. Przyjęto też rok 2019 jako podstawę określenia minimalnego udziału świadczeń zabiegowych przy kwalifikacji świadczeniodawców do sieci.

Natomiast w obszarze zapisów kształtujących cały rynek szpitalnictwa, w ustawie o działalności leczniczej dopuszczono możliwość tworzenia i prowadzenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przez związek jednostek samorządu terytorialnego (mechanizm współpracy podmiotów tworzących).

Współautorem tekstu jest Piotr Magdziarz, ekspert rynku usług medycznych, założyciel FORMEDIS Medical Management & Consulting. 

Portal tworzony przez:

FilipiakBabicz.com

Obserwuj nas

Follow us

Posłuchaj podcastu ResTrue Talks.